De bouwsector wordt traditioneel door mannen gedomineerd; slechts 10% van de bouwers in Nederland is vrouw. Toch weten steeds meer vrouwen een positie te veroveren door hard werk, een breed scala aan kwaliteiten en natuurlijk een goed netwerk. Hoe veroveren vrouwen de bouwsector, en welke obstakels komen ze tegen?
Het netwerk Topvrouwen Bouw & Infra brengt vrouwen in de bouwsector bij elkaar door middel van interessante sprekers, trainingen, workshops en een inhoudelijk klankboord. Ondernemer en oprichter Nina van Arum beschrijft het netwerk als “een platform voor vrouwen op weg naar de top, dat wil stimuleren dat vrouwen meer zichtbaar worden in de sector”. Die zichtbaarheid is een kernpunt, want vrouwen worden vaak over het hoofd gezien in de sector. Ook is het belangrijk dat vrouwen zichtbaar worden voor elkaar, want “vrouwen trekken vrouwen aan”, denkt Yolanda van Rijswijk. Zij is uitgeroepen tot Bouwvrouw 2020 door Topvrouwen Bouw & Infra en is hoofd productie van Dura Vermeer Renovatie Midden West.
Uitvoerders, projectleiders en directieleden
De emanciperende ontwikkelingen in de bouwsector zorgen voor kansen, want “samenwerken en creatief denken zijn kwaliteiten van vrouwen, die kan de bouw goed gebruiken. Het hele spectrum aan kwaliteiten maakt mannen en vrouwen samen goed”, aldus Van Rijswijk. Bovendien is het gezond om aansluiting te zoeken tussen de diversiteit van de projecten van de bouw en de projectontwikkelaars. Die ontbreekt in de mannenwereld van de bouw, vindt Van Arum. De focus op het ontwikkelen van de positie van vrouwen in de bouw ligt grotendeels bij het toegankelijk maken van de top van de sector. “Wij hebben geen vrouwelijke timmerlieden bij ons in dienst, maar wel uitvoerders, werkvoorbereiders, projectleiders en vrouwen in directiefuncties”, meldt Van Rijswijk.
‘Ze denken dat je de secretaresse bent’
Van Arum is, als oprichter van Topvrouwen Infra & Bouw en bekend gezicht in de sector, een aanspreekpunt voor bouwbedrijven die meer vrouwen aan willen trekken. Vaak worstelen zij met een gebrek aan interesse. “HR- en P&O-directeuren vragen zich af waarom vrouwen niet naar hun bedrijven toekomen”, vertelt Van Arum. Zij stipt als reden aan dat “het vaak een onveilige omgeving is voor vrouwen”. “Seksisme is nog een alledaags begrip”, vertelt ze. Dat zit ‘m vooral in het anders zijn: “Je stapt als vrouw een grote bouwvergadering, netwerkbijeenkomst of als projectontwikkelaar bij de aannemer naar binnen en ze denken vaak dat je de secretaresse bent”.
‘Één vrouw is geen vrouw’
Vrouwen zetten zich in voor een betere plek, maar ook werkgevers zelf zijn op zoek naar manieren om vrouwen aan te trekken en te behouden. Niet zonder succes, concludeert Van Arum. “Er is een aantal bedrijven dat echt zijn beleid heeft aangepast en aan de 20 tot 30% zit.” Het is de vraag of die ontwikkeling snel genoeg plaatsvindt. Van Arum en Van Rijswijk zijn beide van mening dat een vrouwenquotum nodig is in de bouw. “Als je het me vijf jaar geleden had gevraagd had ik hartgrondig nee gezegd”, vertelt Van Rijswijk, maar “één vrouw is nog geen vrouw. Die raak je ook weer makkelijk kwijt, dus je hebt meer vrouwen nodig die veilig zijn bij elkaar”
Bron: BouwendNederland.nl
